เกิดจากการเคลื่อนตัวของอวัยวะภายในช่องท้องผ่านรูช่องเล็กใต้ช่องท้องของผู้ชาย หรือรูช่องเล็กในซี่โครงของผู้หญิง โดยส่วนที่เคลื่อนตัวจะเป็นไส้ติ่งหรือลำไส้ใหญ่ ไส้เลื่อนที่ขาหนีบพบได้บ่อยที่สุดในผู้ชาย และมักเกิดขึ้นในผู้ใหญ่สูงอายุกว่า 40 ปี

อาการของไส้เลื่อนขาหนีบมักจะมีการเกิดก้อนที่บริเวณขาหนีบ ซึ่งสามารถสัมผัสได้ ผู้ป่วยมักมีอาการปวดหรือคันที่บริเวณก้อนที่นูนออกมา นอกจากนี้ยังมีอาการอื่นๆ เช่น อาการเบื่ออาหาร ท้องผูก หรือท้องเดินลง และมีรูปแบบของอาการที่แตกต่างกันไปตามแต่ละราย

การรักษาของไส้เลื่อนบริเวณขาหนีบมักจะเป็นการผ่าตัด เพื่อเอาอวัยวะที่เคลื่อนตัวออกจากบริเวณขาหนีบและใช้ตาข่ายปิดช่องบริเวณนั้นๆ การผ่าตัดเป็นการรักษาไส้เลื่อนขาหนีบที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพสูง และมักไม่เกิดอาการซ้ำอีกในอนาคต

เกิดจากการเคลื่อนที่ของอวัยวะภายใน (เช่น ลำไส้เล็ก) ออกมาผ่านรูสะดือของผู้ป่วย ทำให้เกิดก้อนหนองที่สะดือหรือบริเวณหน้าท้อง ไส้เลื่อนที่สะดือส่วนใหญ่เกิดจากการกดของอวัยวะภายในออกมาผ่านกล้ามเนื้อช่องท้องที่อ่อนแอ ส่วนใหญ่จะไม่อันตรายมากถ้าผู้ป่วยไม่มีอาการปวดหรืออาการผิดปกติเพิ่มเติม แต่ในบางกรณีอาจเกิดอาการปวด อาการบวม หรืออาจเกิดภาวะแทรกซ้อนหากไม่ได้รับการรักษาทันที ไส้เลื่อน 

บริเวณสะดืออาจเกิดขึ้นได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ และสามารถปรากฏขึ้นได้หลังจากเกิดการขยับตัว การออกกำลังกายที่ผิดปกติ หรือการเป็นโรคอ้วน เนื่องจากผู้ป่วยจะมีเนื้อเยื่อที่ยืดหยุ่น หย่อนตัว หรือบิดเบี้ยวได้ง่ายขึ้น

ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเนื่องจากกล้ามเนื้อกระบังลมไม่แข็งแรงพอที่จะรักษากระบังลมให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม ทำให้กระบังลมเคลื่อนตัวไปยังช่องอกหรือส่วนอื่นๆ ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการแสดงออกมา เช่น กลืนอาหารไม่ได้ มีอาการแสบร้อน กรดไหลย้อน หายใจเหนื่อยเมื่อนั่งตัวตรง นอนหงาย หรือกลืนยา การวินิจฉัยจะใช้เทคนิคการทำ X-ray หรือการใช้ส่องกล้องทางช่องปากเพื่อตรวจภายในหลอดอาหาร (endoscopy)

มักเกิดในบริเวณที่เคยผ่าตัดไปแล้ว โดยจะมีเนื้อเยื่อหรือลำไส้นูนออกมาบริเวณแผลผ่าตัดที่ยังไม่หายขาด สาเหตุที่เกิดได้นั้นอาจเป็นเพราะผู้ป่วยออกกำลังกายหรือยกของหนักในขณะที่แผลผ่าตัดยังไม่หายขาด หรืออาจเกิดจากการติดเชื้อหลังผ่าตัด รวมไปถึงพฤติกรรมการดูแลรักษาแผลผ่าตัดที่ไม่เหมาะสม เช่น สูบบุหรี่หรือดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงเวลาหลังผ่าตัด เป็นต้น